Category: Uncategorized

NASA planira da testira tehnologiju za računare otporne na zračenje pod nazivom RadPC, koja će biti isporučena mesečevoj površini u narednoj misiji CLPS (Commercial Lunar Payload Services) 2025. godine. Ovi računari su ključni za svemirska istraživanja jer podržavaju funkcionalnost svemirskih letelica, uključujući sisteme za pogon, navigaciju i analizu podataka. Međutim, svemirski uslovi, posebno zračenje, predstavljaju izazov za njihovu pouzdanost.

RadPC je osmišljen da prati sopstveno stanje i oporavi se od oštećenja uzrokovanog visokoenergetskim česticama, koje mogu izazvati greške u podacima. Sistem koristi redundantne procesore i poseduje patentirane metode za identifikaciju i popravku grešaka uzrokovanih radijacionim udarom. Takođe, RadPC je opremljen dozimetarima koji mere nivoe zračenja u lunarnoj sredini tokom misije. Ove informacije će biti važne za buduće misije, uključujući Artemis, kako bi se unapredila sigurnost astronauta.

Testiranje RadPC-a putem CLPS programa pruža priliku za validaciju tehnologije koja može unaprediti sigurnost i efikasnost budućih misija meseca i Marsa. Ovo je deo NASA-ine strategije da investira u komercijalne lunarnih isporuka kako bi podržala dugoročna istraživanja meseca i pospešila rast u svemirskoj industriji.

[ Prevod originalnog članka ]

[ Originalni članka ]

Nakon sakupljanja uzoraka stena i sedimenata s Marsa uz pomoć rovera Perseverance, NASA je predstavila novu strategiju za povratak ovih uzoraka na Zemlju. Program povratka uzoraka s Marsa će koristiti dve različite arhitekture sletanja kako bi se osigurao uspešan povratak uzoraka, što bi moglo potencijalno promeniti naše razumevanje Marsa i univerzuma. Dve strategije uključuju upotrebu već proverenog sistema sletanja s “vazdušnim kranom” i novu komercijalnu tehnologiju za dostavu tereta na površinu Marsa. Konačni dizajn misije biće izabran 2026. godine. Ovaj program je ključan za razumevanje geološke istorije Marsa, evolucije njegove klime i spremanje za buduća istraživanja ljudi na Marsu.

[ Prevod originalnog članka ]

[ Originalni članka ]

Studija koju je sproveo Univerzitet u Arizoni otkriva novi mehanizam nazvan “poljubac i hvatanje”, koji objašnjava formiranje Plutona i njegovog meseca Charona. Umesto uništenja u kosmičkom sudaru, pre mnogo milijardi godina, Pluton i Charon su se privremeno spojili kao jedan objekt, a zatim odvojili, ostajući gravitaciono povezani. Ovaj model, razvijen zahvaljujući istraživanju Adeene Denton, pokazuje da su Pluton i Charon očuvali veći deo svoje prvobitne strukture nakon sudara. Otkriće takođe sugeriše da je interna toplota koju su proizveli sudari mogla omogućiti Plutonu razvoj podzemnog okeana. Ova studija pruža nove uvide u evoluciju planetarnih tela i može objasniti formiranje drugih binarnih sistema.

[ Prevod originalnog članka ]

[ Originalni članka ]

Solarna sonda Parker je uspela u svojoj misiji da se približi Suncu na rekordno blisku udaljenost, samo 3,8 miliona milja od površine. Letelica se kretala brzinom od 430,000 milja na sat, što je čini najbržim objektom napravljenim ljudskom rukom. Misija je uspela zahvaljujući prethodnim letovima pored Venere, čime je letelica gravitaciono usmerena ka Suncu. Ovoliko približavanje omogućilo je prikupljanje jedinstvenih naučnih podataka koji mogu promeniti naša shvatanja o Suncu i njegovom uticaju na Sunčev sistem, uključujući i tehnologiju koju koristimo svakodnevno na Zemlji.

Letelica je izložena ekstremnim uslovima u sunčevoj koroni, gde je temperatura viša od milion stepeni Farenhajta, a zaštićena je specijalnim štitom od karbonske pene koji se zagreva do 2,600 stepeni Farenhajta. Naučnici su već dobili nova saznanja o strukturi korone i poreklu solarnih vetrova, kao i o ubrzavanju energetskih čestica do polovine brzine svetlosti. Ova otkrića su od velike važnosti za razumevanje kako energija i materija napuštaju Sunce i prolaze kroz Sunčev sistem.

Sledeći bliski prolazi letelice Parker Solar Probe zakazani su za mart i jun 2025. godine, kada će biti moguće preuzeti nove podatke prikupljene tokom poslednjeg solarnih prolaza. Te informacije će obogatiti naše znanje o regionima koje ljudska civilizacija nikad ranije nije direktno istražila.

[ Prevod originalnog članka ]

[ Originalni članka ]

NASA Parker solarna sonda planira rekordno približavanje suncu ove nedelje,24. decembra u 6:53 po istočnoameričkom vremenu. Sonda će prići na samo 3,8 miliona milja od površine Sunca, štonog je najbliža tačka koju je ikada dostigla bilo koja sonda u istoriji. Ovo će biti njena 22. orbita oko našeg Sunca i prva od tri najbliže planirane u njenoj misiji. Lansirana 2018. godine, Parker Solar sonda će ukupno napraviti 24 orbite. Pri najbližem prilazu, sonda će putovati brzinom od 430.000 milja na sat. Očekuje se povratak podataka 27. decembra, kada će sonda biti dovoljno daleko od Sunca da obnovi komunikaciju.

[ Prevod originalnog članka ]

[ Originalni članka ]

NASA-in rover Perseverance uspeo je da dođe do vrha ruba kratera Jezero na Marsu, što je važan korak u njegovoj dosadašnjoj misiji traganja za biološkim tragovima, odnosno dokazima o prošlom ili sadašnjem životu na Marsu. Ovaj krater izabran je kao mesto sletanja rovera zbog svoje istorijske uloge kao drevnog jezera i posebnog geološkog značaja. Rover je već započeo novu kampanju istraživanja pod nazivom “Severni Rub”, istražujući fundamentalno novu geologiju koja bi mogla pružiti važne informacije o ranoj marsovskoj kori.

Tokom dosadašnjih kampanja, rover je prikupio uzorke stena i tla različitih formacija unutar kratera, uključujući značajne nalaze iz delte i karbonatnih stena. Trenutna istraživanja fokusiraju se na analizu drevnih stena koje su mogle biti formirane tokom rane faze Marsove istorije.

Ova misija pruža dragocene uvide u Marsovu istoriju, geološke procese i potencijalne znakove života, dok rover nastavlja svoja istraživanja uz zapažene napore tima koji upravlja vozilom iz NASA-inog JPL-a.

[ Prevod originalnog članka ]

[ Originalni članka ]

Geminidski meteorski pljusak smatra se jednim od najočekivanijih meteorskih pljuskova godine. Tokom vrhunca Geminida moguće je videti do 120 meteora na sat u tamnim uslovima. Nažalost, ove godine skoro pun Mesec može zasmetati posmatranju meteora kada Geminidi dostignu vrhunac između 13. i 14. decembra. Ipak, moguće je videti veće i svetlije meteore uprkos mesečini, pa ako imate vedro nebo, svakako vredi pogledati. Geminidi se javljaju zbog krhotina blizu Zemljinog asteroida 3200 Phaeton, koji pokazuje ponašanje sličnog kometi i obilazi oko sunca svakih 1.4 godina. Meteori će delovati kao da zrače iz sazvežđa Blizanci koje se pojavljuje na severnoj hemisferi oko 22 časa po lokalnom vremenu. Zbog svetlosti Meseca, preporučuje se stajanje leđima okrenutim Mesecu i usmeravanje prema najtamnijem delu neba za najbolju šansu da uočite Geminide.

[ Prevod originalnog članka ]

[ Originalni članka ]

NASA je u novembru 2023. godine otpremila pet različitih vrsta autohtonog semena iz plemena Čoktav iz Oklahome na Međunarodnu svemirsku stanicu. Te vrste uključuju Isito (Čoktav slatki krompir tikva), Tobi (Smitov grašak), Tanchi Tohbi (kukuruz za brašno), Tvnishi (divlji spanac) i Chukfi grašak. Seme je provelo šest meseci na svemirskoj stanici, a na Zemlju se vratilo u aprilu 2024.

U narednom proleću, učenici Jones Academy će posaditi seme koje je bilo u svemiru, pored semena istih vrsta koje je ostalo na Zemlji, u školskom vrtu “Growing Hope”. Učenici će promatrati rast semena i hipotizirati o uticaju svemirskih uslova na njihov rast. Nastavnici srednjih škola razvijaju nastavne planove koji uključuju putovanje semena do svemirske stanice i eksperimente učenika u vrtu. Ova istraživanja mogu imati uticaj na domorodačko i autohtono stanovništvo širom Sjedinjenih Država, pozivajući podzastupljene grupe da se uključe u nauku, tehnologiju, inženjering i matematiku.

[ Prevod originalnog članka ]

[ Originalni članka ]

Nova posmatranja sa teleskopa James Webb ukazuju na to da naš trenutni model svemira možda nije potpun. Ovo dolazi kao rezultat merenja koja ukazuju na nesklad između posmatrane brzine širenja svemira i predviđanja postojećeg standardnog modela. Problem poznat kao “Hablova tenzija” otkriven je prvo pomoću podataka sa teleskopa Habl, a sada su ga potvrdili i podaci teleskopa James Webb. Trenutno se smatra da “tamna energija” uzrokuje ubrzano širenje univerzuma, ali priroda te energije nije poznata. Novo istraživanje ukazuje da u našem razumevanju univerzuma nedostaje ključni element koji bi mogao objasniti ovu napetost. Istraživači, koristeći tri nezavisne metode za merenje udaljenosti do drugih galaksija, potvrdili su da su merenja teleskopa Habl tačna. Međutim, problem ostaje da jedna vrednost Hablove konstante dobijena posmatranjima ukazuje na brže širenje univerzuma nego što to predviđa standardni model kosmologije.

[ Prevod originalnog članka ]

[ Originalni članka ]

NASA astronaut Don Pettit uspeo je da sa Međunarodne svemirske stanice (ISS) zabeleži zapanjujuću fotografiju dve patuljaste satelitske galaksije, Velikog i Malog Magelanovog oblaka, koji su najbliži susedi naše Mlečne staze. Pettit je na misiji ponio ručno izrađen uređaj za praćenje, omogućavajući mu dugotrajne ekspozicije za fotografisanje zvezdanih polja. Zahvaljujući ovome, jasnije je uhvatio svemirske objekte u niskoj Zemljinoj orbiti, za razliku od uobičajeno mutnih slika iz ISS-a. Ova njegova slika pruža bolji uvid u svemir i naše mesto u njemu. Pettit, najstariji aktivni astronaut NASA-e, nastavlja da istražuje kosmos, deleći svoje spektakularne slike sa publikom.

[ Prevod originalnog članka ]

[ Originalni članka ]