Ovaj članak istražuje kako je psihološki eksperiment u okviru NSF-a iz 1970-ih na UC Berkeley direktno uticao na razvoj specijalnih efekata u kultnim filmovima poput “Ratovi zvezda”. Eksperiment, koji su vodili Donald Appleyard i Kenneth Craik, imao je za cilj da utvrdi da li simulirana okruženja mogu izazvati iste psihološke reakcije kao i stvarna okruženja. Njihovo istraživanje, koje je uključivalo složene modele i kompjuterski kontrolisane kamere, postavilo je temelje za moderne tehnike filmskog stvaralaštva.
John Dykstra, deo tima u laboratoriji UC Berkeley, postao je osnivač Industrial Light & Magic (ILM), koji je uveo revolucionarne vizualne efekte u prvom filmu “Ratovi zvezda”. Oni su razvili Dykstraflex kamerni sistem koji omogućava dinamične, uverljive filmske sekvence koristeći ponovljive kompjuterski kontrolisane putanje kamera. Ova tehnologija je revolucionisala filmsku estetiku i bila ključna u mnogim velikim filmovima 1980-ih.
Uvidi dobijeni iz ovog istraživanja nisu samo poboljšali simulacije urbanističkog planiranja već su i vodili ILM u stvaranju nezaboravnih filmova korišćenjem minijaturnih modela i novih tehnika snimanja. Ova kombinacija naučnog istraživanja i filmske umetnosti demokratizovala je vizuelne efekte, u konačnici utičući na urbanističko planiranje i širu filmsku industriju.
